ادامه ي بازداشت بهاييان و دادگاه قريب الوقوع هفت مدير جامعه ي بهايي
کمیته گزارشگران حقوق بشر
19 دی 1388
كميته ي گزارشگران حقوق بشر - هفت مدیر جامعه بهایی ایران موسوم به "یاران ایران" پس از گذشت بیش از بيست ماه از قرار بازداشت موقت همچنان در زندان به سر می‌برند. شش تن از آنان در 25 اردیبهشت ماه 87 و یک تن در 15 اسفند 86 بازداشت شدند. جمال الدین خانجانی، بهروز توکلی، سعید رضایی، مهوش ثابت، فریبا کمال‌آبادی، عفیف نعیمی و وحید تیزفهم اسامی هفت مدیر جامعه بهایی است که مسئولیت‌های اداری این جامعه را بر عهده داشته‌اند. قرار قبلی جهت برگزاری دادگاه این افراد، 27 مرداد تعیین شده بود که به تعویق افتاد و به 26 مهرماه موکول گشت. لازم به ذکر است پیش از این نیز قرار بود دادگاه این هفت تن، 20 تیرماه برگزار شود.
22 دي ماه چهارمين قراري است كه از سوي قوه ي قضاييه براي محاكمه ي هفت مدير جامعه ي بهايي تعيين شده است تعويق دادگاه در سه دفعه ي گذشته به دلايل واهي از قبيل درخواست وقت از سوي وكلا و عدم ارسال ابلاغيه به وكلاي ايشان صورت پذيرفته است اما آنچه را كه شايد بتوان دلايل واقعي اين تعويق ها دانست عدم وجود مدارك لازم براي اثبات اتهام هاي نسبت داده شده به اين هفت نفر، از قبيل جاسوسى براى اسرائيل، مفسد في الارض، توهين به مقدسات دينى و تبليغ عليه جمهورى اسلامى و از سوي ديگر عدم اعتراف اين هفت نفر نسبت به گناه هاي انجام نداده ي خود است.
عبدالفتاح سلطاني در آستانه ي لغو سومين قرار دادگاه ايشان به كميته ي گزارشگران حقوق بشر گفت :« قطعا جریانی که اقدام به بازداشت این هفت‌تن و برخورد با جامعه بهایی نمود اهدافی داشت و می‌توان گفت اکنون پس از گذشت 17 ماه دیگر آن اهداف را دنبال نمی‌کند و حداقل تصور می‌نماید به اهداف خود رسیده است، چرا که پس از گذشت این زمان طولانی از دستگیری، پرونده برای آنان سودی در بر نخواهد داشت. با توجه به شرایط بین‌المللی و همچنین شرایط داخلی نگهداری رهبران جامعه بهایی در زندان به جز هزینه چیزی برای حاکمیت در بر‌نخواهد داشت. مخصوصا با توجه به اینکه این افراد فعال سیاسی نبوده و یک تشکل سیاسی نیز محسوب نمی‌شوند و تنها در حیطه اعتقادات دینی‌شان فعالیت می‌کردند.»
به نظر مي رسد به بن بست رسيدن مسئولين براي اثبات اتهامات، آنان را بر آن داشته است تا با بازداشت ديگر بهاييان احتمالا دو هدف را دنبال كنند.
نخست آنكه با ايجاد فضاي رعب و وحشت در جامعه ي بهايي بستر مناسبي را براي محاكمه و احتمالا حكم سنگين هفت مدير جامعه ي بهايي محيا كند و از سوي ديگر با بازداشت افراد نزديك به ياران، مانند لوا خانجاني و بهفر خانجاني، نوه و برادر زاده ي جمال الدين خانجاني و نگار ثابت فرزند مهوش ثابت، عرصه را بر آنان تنگ كرده و وادار به اعتراف عليه خود كنند.
در اين ميان واكنش روزنامه كيهان با تيتر درشت "مردان خداجوي موسوي بهايي و تروريست از آب درآمدند" و صحبت هاي نعمت الله باوند كه ’كارشناس’ امور سياسى معرفى مي شود، مبني بر «بهائيت به رهبرى صهيونيزم پشت ناآرامى ها و بحران هاى» اخير است، را مي توان تلاش براي متهم كردن بهاييان به آنچه كه آنان حتك حرمت به روز عاشورا مي دانند و ارتباط آن به هفت مدير جامعه ي بهايي دانست.
ديان اعلايي نماينده ي جامعه ي بهايي در سازمان ملل در اين باره مي گويد: «در چندين روز گذشته رسانه هاى وابسته به دولت در ايران بهائيان را به دست داشتن در ناآرامى هاى روز عاشورا متهم كرده اند. بديهى است كه هدف اين تبليغات برانگيختن احساسات مردم بر عليه هفت بهائى است كه در اوين زندانى هستند. ما به شدت نگرانيم كه حكومث و تندروهاى افراطى در دولت از اين آشوب ها به عنوان پوششى براى اعمال مجازات هاى سنگين عليه اين افراد بى گناه استفاده كنند.»
لینک مطلب:
http://www.schrr.net/spip.php?article7821
کمیته گزارشگران حقوق بشر
19 دی 1388
كميته ي گزارشگران حقوق بشر - هفت مدیر جامعه بهایی ایران موسوم به "یاران ایران" پس از گذشت بیش از بيست ماه از قرار بازداشت موقت همچنان در زندان به سر می‌برند. شش تن از آنان در 25 اردیبهشت ماه 87 و یک تن در 15 اسفند 86 بازداشت شدند. جمال الدین خانجانی، بهروز توکلی، سعید رضایی، مهوش ثابت، فریبا کمال‌آبادی، عفیف نعیمی و وحید تیزفهم اسامی هفت مدیر جامعه بهایی است که مسئولیت‌های اداری این جامعه را بر عهده داشته‌اند. قرار قبلی جهت برگزاری دادگاه این افراد، 27 مرداد تعیین شده بود که به تعویق افتاد و به 26 مهرماه موکول گشت. لازم به ذکر است پیش از این نیز قرار بود دادگاه این هفت تن، 20 تیرماه برگزار شود.
22 دي ماه چهارمين قراري است كه از سوي قوه ي قضاييه براي محاكمه ي هفت مدير جامعه ي بهايي تعيين شده است تعويق دادگاه در سه دفعه ي گذشته به دلايل واهي از قبيل درخواست وقت از سوي وكلا و عدم ارسال ابلاغيه به وكلاي ايشان صورت پذيرفته است اما آنچه را كه شايد بتوان دلايل واقعي اين تعويق ها دانست عدم وجود مدارك لازم براي اثبات اتهام هاي نسبت داده شده به اين هفت نفر، از قبيل جاسوسى براى اسرائيل، مفسد في الارض، توهين به مقدسات دينى و تبليغ عليه جمهورى اسلامى و از سوي ديگر عدم اعتراف اين هفت نفر نسبت به گناه هاي انجام نداده ي خود است.
عبدالفتاح سلطاني در آستانه ي لغو سومين قرار دادگاه ايشان به كميته ي گزارشگران حقوق بشر گفت :« قطعا جریانی که اقدام به بازداشت این هفت‌تن و برخورد با جامعه بهایی نمود اهدافی داشت و می‌توان گفت اکنون پس از گذشت 17 ماه دیگر آن اهداف را دنبال نمی‌کند و حداقل تصور می‌نماید به اهداف خود رسیده است، چرا که پس از گذشت این زمان طولانی از دستگیری، پرونده برای آنان سودی در بر نخواهد داشت. با توجه به شرایط بین‌المللی و همچنین شرایط داخلی نگهداری رهبران جامعه بهایی در زندان به جز هزینه چیزی برای حاکمیت در بر‌نخواهد داشت. مخصوصا با توجه به اینکه این افراد فعال سیاسی نبوده و یک تشکل سیاسی نیز محسوب نمی‌شوند و تنها در حیطه اعتقادات دینی‌شان فعالیت می‌کردند.»
به نظر مي رسد به بن بست رسيدن مسئولين براي اثبات اتهامات، آنان را بر آن داشته است تا با بازداشت ديگر بهاييان احتمالا دو هدف را دنبال كنند.
نخست آنكه با ايجاد فضاي رعب و وحشت در جامعه ي بهايي بستر مناسبي را براي محاكمه و احتمالا حكم سنگين هفت مدير جامعه ي بهايي محيا كند و از سوي ديگر با بازداشت افراد نزديك به ياران، مانند لوا خانجاني و بهفر خانجاني، نوه و برادر زاده ي جمال الدين خانجاني و نگار ثابت فرزند مهوش ثابت، عرصه را بر آنان تنگ كرده و وادار به اعتراف عليه خود كنند.
در اين ميان واكنش روزنامه كيهان با تيتر درشت "مردان خداجوي موسوي بهايي و تروريست از آب درآمدند" و صحبت هاي نعمت الله باوند كه ’كارشناس’ امور سياسى معرفى مي شود، مبني بر «بهائيت به رهبرى صهيونيزم پشت ناآرامى ها و بحران هاى» اخير است، را مي توان تلاش براي متهم كردن بهاييان به آنچه كه آنان حتك حرمت به روز عاشورا مي دانند و ارتباط آن به هفت مدير جامعه ي بهايي دانست.
ديان اعلايي نماينده ي جامعه ي بهايي در سازمان ملل در اين باره مي گويد: «در چندين روز گذشته رسانه هاى وابسته به دولت در ايران بهائيان را به دست داشتن در ناآرامى هاى روز عاشورا متهم كرده اند. بديهى است كه هدف اين تبليغات برانگيختن احساسات مردم بر عليه هفت بهائى است كه در اوين زندانى هستند. ما به شدت نگرانيم كه حكومث و تندروهاى افراطى در دولت از اين آشوب ها به عنوان پوششى براى اعمال مجازات هاى سنگين عليه اين افراد بى گناه استفاده كنند.»
لینک مطلب:
http://www.schrr.net/spip.php?article7821
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر