سرزمین مقدس ایران
بهائیان، کشور ایران را مقدس می شمارند. در آثار بهائی کشور ایران، تاریخ و تمدن بزرگ و بی بدیل آن و دانش و بینش مردمانش، بسیار ستوده شده است:
"... در ازمنۀ سابقه، مملکت ایران به منزله قلب عالم و چون شمع برافروخته بین انجمن آفاق منور بود. عزت و سعادتش چون صبح صادق از افق کائنات طالع و نور جهان افروز معارفش در اقطار مشارق و مغرب منتشر و ساطع. آوازه جهانگیری تاجداران ایران حتی به سمع مجاورین دایرۀ قطبیه رسیده و صیت سطوت مَلِک الملوکش، ملوک یونان و رومان را خاضع و خاشع نموده بود. حکمت حکومتش، حکمای اعظم عالم را متحیر ساخته و قوانین سیاسیّه اش، دستور العمل کلّ ملوک قطعات اربعه عالم گشته. ملت ایران مابین عالم به عنوان جهانگیری ممتاز و به صفت ممدوحۀ تمدن و معارف سرافراز. در قطب عالم مرکز علوم و فنون جلیله بود و منبع صنایع و بدایع عظیمه و معدن فضائل و خصائل حمیدۀ انسانیّه. دانش و هوش افراد این ملّت باهره، حیرت بخش عقول جهانیان بود و فطانت و ذکاوت عموم این طایفه جلیله، مغبوط عموم عالمیان..." (رساله مدنیه، حضرت عبدالبهاء، ص6).
ستایش بهائیان نسبت به ایران، علاوه بر شوکت و عظمت تمدّن ایران زمین، به علت بنیان گذاری تمدن روحانی و ظهور دو مظهر ظهور الهی در این سرزمین و انتشار تعالیم و آموزه های والای انسانی و اهتزاز پرچم صلح و دوستی بین ملل از این کشور نیز استوار است. ” حضرت بهاءالله و حضرت باب هر دو ايراني بودند و بيست هزار سي هزار ايراني در اين سبيل جانفشاني نمودند و من نيز ايراني هستم حتي با وجود اينكه شصت سال است از ايران خارج شده‌ام، هنوز راضي به آن نگشته‌ام كه عادات جزئية ايراني ترك شود. بهائيان ايران را مي‌پرستند نه همين حرف مي‌زنند شما نظر به عمل كنيد... امثال شما كه في الحقيقه خيرخواه دولت و ملّتند و در نيكنامي ايران مي‌كوشند و اهل دانشند، چنين نفوسي را من از خويش و پيوند خويش مي‌شمارم... براستي مي‌گويم كه من مشتاق ديدار تو هستم زيرا تو خدمت به ايران و ايرانيان مي‌نمائي و من از جمله ايرانيان هستم. “ ( پیام ملکوت، حضرت عبدالبهاء، ص 113)
آداب و سنن ایرانی نیز در آئین بهائی ستوده شده است برای مثال جشن نوروز، معادل آغاز سال بهائی و مصادف با عید صیام ( پس از 19 روز، روزه داری)، در تمام جهان توسط بهائیان گرامی داشته می شود.
بهائیان در جای جای جهان، نظر احترام و تکریم به ایران دارند و همچنانکه در آثار موسسین این آئین، تصریح و تاکید شده است، بهائیان در هر کجا که باشند، چه ایرانی و چه غیر ایرانی، برای اعتلا و سرافرازی این مرز و بوم در تلاشند: ”... احبای الهی را همواره دلالت و وصیّت نمائید که جمیع، شب و روز به آنچه سبب عزّت ابدیّۀ ایران است پردازند و در تحسین اخلاق و آداب و بذل همّت و مقاصدِ ارجمند و الفت و محبّت و ترقّی و اتّساعِ صناعت و زراعت و تجارت، سعی بلیغ و جهد عظیم مبذول دارند.“ (حضرت عبدالبهاء، امر و خلق، جلد 3، ص 290)
ستایش بهائیان نسبت به ایران، علاوه بر شوکت و عظمت تمدّن ایران زمین، به علت بنیان گذاری تمدن روحانی و ظهور دو مظهر ظهور الهی در این سرزمین و انتشار تعالیم و آموزه های والای انسانی و اهتزاز پرچم صلح و دوستی بین ملل از این کشور نیز استوار است. ” حضرت بهاءالله و حضرت باب هر دو ايراني بودند و بيست هزار سي هزار ايراني در اين سبيل جانفشاني نمودند و من نيز ايراني هستم حتي با وجود اينكه شصت سال است از ايران خارج شده‌ام، هنوز راضي به آن نگشته‌ام كه عادات جزئية ايراني ترك شود. بهائيان ايران را مي‌پرستند نه همين حرف مي‌زنند شما نظر به عمل كنيد... امثال شما كه في الحقيقه خيرخواه دولت و ملّتند و در نيكنامي ايران مي‌كوشند و اهل دانشند، چنين نفوسي را من از خويش و پيوند خويش مي‌شمارم... براستي مي‌گويم كه من مشتاق ديدار تو هستم زيرا تو خدمت به ايران و ايرانيان مي‌نمائي و من از جمله ايرانيان هستم. “ ( پیام ملکوت، حضرت عبدالبهاء، ص 113)
آداب و سنن ایرانی نیز در آئین بهائی ستوده شده است برای مثال جشن نوروز، معادل آغاز سال بهائی و مصادف با عید صیام ( پس از 19 روز، روزه داری)، در تمام جهان توسط بهائیان گرامی داشته می شود.
بهائیان در جای جای جهان، نظر احترام و تکریم به ایران دارند و همچنانکه در آثار موسسین این آئین، تصریح و تاکید شده است، بهائیان در هر کجا که باشند، چه ایرانی و چه غیر ایرانی، برای اعتلا و سرافرازی این مرز و بوم در تلاشند: ”... احبای الهی را همواره دلالت و وصیّت نمائید که جمیع، شب و روز به آنچه سبب عزّت ابدیّۀ ایران است پردازند و در تحسین اخلاق و آداب و بذل همّت و مقاصدِ ارجمند و الفت و محبّت و ترقّی و اتّساعِ صناعت و زراعت و تجارت، سعی بلیغ و جهد عظیم مبذول دارند.“ (حضرت عبدالبهاء، امر و خلق، جلد 3، ص 290)
” اهل بها چه در ايران و چه در خارج آن، موطن جمال اقدس ابهي را پرستش نمايند و در احياء و تعزيز و ترقّي و ترويج مصالح حقيقيّة اين سرزمين، منافع و راحت بلكه جان و مال خويش را فدا و ايثار كنند." (شوقی افندی، توقیع 1925 خطاب به محفل طهران، توقیعات ج 1 ص 205) (پیام آسمانی، ج1 ص 78)
عشق و علاقه بهائیان به ایران چنان است که هزاران هزار نفر از بهائیان ایرانی با وجود تمام ناملایمات و سختی هایی که از طرف دولت یا متعصبین بر آنها وارد آمده است، باز هم راضی به خروج از کشور و مهاجرت به ممالک دیگر نشده اند و با صبر و استقامت در ایران، با وجود لطمات و زحمات بی شمار، سعی در احیا و آبادانی آن دارند.
بهائیان باور دارند که ایران، در آینده باز هم مهد علم و فرهنگ و مورد تکریم و احترام تمام حکومات عالم خواهد شد، زیرا تاج عزت ابدی این بار بر سر ایرانیان نهاده شده و خداوند ایران را مهد آئین آسمانی خود قرار داده است.
” ایران مرکز انوار گردد؛ این خاک، تابناک شود و این کشور، منوّر گردد و این بی نام و نشان، شهیر آفاق شود و این محروم، محرم آرزو و آمال و این بی بهره و نصیب، فیض موفور یابد و امتیاز جوید و سرافراز گردد. “
(منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء ج2 ص152)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر