رهبران جامعه بهائى ايران در سالگرد زندانى شدن شان ممکن است با اتهامات تازه اى مواجه شوند

رهبران جامعه بهائى ايران در سالگرد زندانى شدن شان ممکن است با اتهامات تازه اى مواجه شوند

نيويورک، سرويس خبرى جامعۀ جهانى بهائى
۲۲ ارديبهشت ۱۳۸۸ (۱۲ مه ۲۰۰۹)

روز پنجشنبه سالگرد زندانى شدن هفت نفر رهبران جامعۀ بهائيان ايران در تهران است. اين گروه که به مدت يک سال بدون اتهام رسمى و محروم از حق ملاقات با وکيل شان، شيرين عبادى، در زندان بوده اند اينک در معرض اتهامات سنگين و تازه اى نيز قرار گرفته اند.

بانى دوگال، نماينده ارشد جامعۀ جهانى بهائى در سازمان ملل متحد، گفت: «عليرغم بى گناهى آشکار اين گروه و درخواست هاى متعددى که براى آزادى فورى آنها شده؛ اين هفت مرد و زن در يک سال گذشته، بر خلاف تمام موازين بين المللى حقوق بشر، در يک برزخ حقوقى نگه داشته شده اند.»

خانم دوگال افزود: «علاوه بر آن اخيراً با خانواده هاى آنها از امکان متهم شدن اين افراد به عنوان ’مفسد فى الارض‘ صحبت شده که بر اساس قوانين جزائى جمهورى اسلامى ايران مى تواند مجازات اعدام داشته باشد.»

«سير وقايعى که در اطراف اين بازداشت ها رخ داده نمونه وقيحانه اى از بازيچه کردن عدالت است. حتى اگر در نظر نگيريم که اين افراد در معرض بازجوئى هاى طولانى بوده اند، هفت ماه تمام طول کشيده تا اولين اشاره ها به دليل بازداشت آنها مطرح شود.»

«در ۲۹ بهمن ۱۳۸۷ (۱۷ فوريه ۲۰۰۹) خبرگزارى دانشجويان ايران (ايسنا) به نقل از حسن حداد، معاون دادستان تهران، گزارش داد که بررسى پرونده هاى اين افراد تکميل شده و ’پرونده آنها هفته آينده به دادگاه انقلاب ارسال مى شود‘ و افزود که اين بهائيان به ’جاسوسى براى اسرائيل، توهين به مقدسات اسلامى، و تبليغ بر عليه جمهورى اسلامى‘ متهم شده اند. اعتراض هاى گسترده و سريع بين المللى از جانب دولت ها و نهادهاى مدنى موجب شد که مقامات ايران در برخوردشان تجديد نظر کنند.»

«اما اکنون، سه ماه پس از آن که ظاهرا تحقيقات در مورد اين افراد تکميل شده بود، اتهام کذب ديگرى بر عليه آنها عنوان شده است. اتهام ’مفسد فى الارض‘ همان اتهامى است که بر عليه بهائيانى که در سال هاى نخستين بعد از انقلاب اسلامى اعدام شدند، عنوان شده بود. اين که دوباره اين اتهام مطرح شده نشان مى دهد که مقامات ايرانى، به جز آزار مذهبى آشکار بهائيان، هيچ مبنائى براى اتهاماتى که به اين هفت نفر وارد کرده اند ندارند. اين اقدام بر عليه رهبران جامعه بهائى نشان دهنده افزايش شديد آزارهاى حکومتى بر عليه جامعه بيش از سيصد هزارنفرۀ بهائيان ايران است.»

خانم دوگال گفت: «رسيدن سالروز بازداشت اين افراد فرصت مهمى فراهم مى کند و ما از جامعۀ جهانى مى خواهيم که يک بار ديگر به قوى ترين شکل ممکن خواستار آزادى فورى اين جمع، و يا حداقل، انجام محاکمه عادلانه و علنى آنها بر اساس ضوابط قضائى بين المللى بشود.»

خانم دوگال اشاره کرد که رئيس جمهور ايران، محمود احمدى نژاد، بارها، و از جمله در سخنرانى ماه گذشته اش در کنفرانس بازنگرى دستاوردهاى دوربان در ژنو، بر اهميت «عدالت و کرامت انسانى» و «برپايي نظام عادلانه جهاني» تأکيد کرده است.

وى افزود: «چگونه ممکن است خواست رهبران ايران براى تأمين عدالت در فضاى بين المللى را جدى گرفت اگر خودشان چنين عدالتى را براى شهروندان خودشان تأمين نکرده باشند.؟ در ايران، بنا به همه گزارش ها، مصوبات بين المللى حقوق بشر، نه تنها در مورد بهائيان بلکه در مورد زنان، روزنامه نگاران و هرکس که در جستجوى عدالت و حرمت انسانى باشد، به طور روزمره ناديده گرفته مى شود.»

هفت زندانى بهائى عبارت اند از خانم فريبا کمال آبادى، آقاى جمال الدين خانجانى، آقاى عفيف نعيمى، آقاى سعيد رضائى، خانم مهوش ثابت، آقاى بهروز توکلى، و آقاى وحيد تيزفهم. همه اين افراد به جز يک نفر در روز ۲۵ ارديبهشت ۱۳۸۷ ( ۱۴ مه ۲۰۰۸) در خانه هايشان در تهران دستگير شدند. خانم مهوش ثابت روز ۱۵ اسفند ۱۳۸۶ (۵ مارس ۲۰۰۸) در مشهد دستگير شده بود.

لینک خبر:
http://news.persian-bahai33.org/node/2009