تعالیم اجتماعی دیانت بهائی: تساوی حقوق مرد و زن
یکی از تعالیم اساسی در دیانت بهائی، تساوی حقوق زنان و مردان در جمیع شئون است. آنچه زنان و مردان را از هم جدا می کند تنها تفاوت ها است و نه تمایزها به طوریکه در آثار بهائی زن و مرد به دو بال یک پرنده تشبیه شده اند همچنانکه اگر یکی از این بال ها ضعیف و ناتوان باشد، پرنده قادر به پرواز نیست، اگر در جامعه انسانی نیز زنان در سطحی پائین تر از مردان قرار بگیرند، نه تنها خود از آنچه شأن انسانی آنها است دور می شوند بلکه مردان هم از تکامل و پیشرفت باز می مانند. دیانت بهائی بر این باور است که آنچه زن و مرد را تا کنون از هم جدا کرده، تنها تفاوت در تربیت این دو جنس بوده است به طوریکه اگر زنان نیز مانند مردان از حق تحصیل و شرکت در اجتماعات و تصمیم گیری های مهم برخوردار باشند، استعدادهای آنها هر دو شکوفا شده و جامعه رو به تعادل و توازن خواهد گذاشت.
در آموزه های بهائی، زنان به خصوص در نقش مادر اهمیت بسزایی دارند چنانچه تربیت دختران بر پسران مقدم دانسته شده است زیرا دختران به زودی مادر می گردند و مادران به عنوان اولین مربیان انسان، نقش حیاتی در شکل گیری شخصیت کودک دارند و چه بسا که بنیان گذاران مدنیت بشر هستند زیرا تربیت و آموزش و پرورش در وهله نخست در دامان مادران بنیان گذارده می شود.
دیانت بهائی نقش تاثیرگذار زنان را در عرصه های مختلف زندگی برجسته می کند چنانچه حتی تحقق صلح بین المللی را منوط به حضور زنان در عرصه تصمیم گیری های خرد و کلان می داند. زنان باید جایگاه اصلی خود را در اجتماع بیابند و با تحصیل علم و دانش، اشتغال و ورود به میدان خدمت، خصایل بی بدیل زنانه خود را مانند همدلی، عشق و فداکاری وارد بافت اجتماع نمایند و ساختار قدرت سالار جهان امروز را به بنیاد مشورت و همدلی تبدیل نمایند.
یکی از تعالیم اساسی در دیانت بهائی، تساوی حقوق زنان و مردان در جمیع شئون است. آنچه زنان و مردان را از هم جدا می کند تنها تفاوت ها است و نه تمایزها به طوریکه در آثار بهائی زن و مرد به دو بال یک پرنده تشبیه شده اند همچنانکه اگر یکی از این بال ها ضعیف و ناتوان باشد، پرنده قادر به پرواز نیست، اگر در جامعه انسانی نیز زنان در سطحی پائین تر از مردان قرار بگیرند، نه تنها خود از آنچه شأن انسانی آنها است دور می شوند بلکه مردان هم از تکامل و پیشرفت باز می مانند. دیانت بهائی بر این باور است که آنچه زن و مرد را تا کنون از هم جدا کرده، تنها تفاوت در تربیت این دو جنس بوده است به طوریکه اگر زنان نیز مانند مردان از حق تحصیل و شرکت در اجتماعات و تصمیم گیری های مهم برخوردار باشند، استعدادهای آنها هر دو شکوفا شده و جامعه رو به تعادل و توازن خواهد گذاشت.
در آموزه های بهائی، زنان به خصوص در نقش مادر اهمیت بسزایی دارند چنانچه تربیت دختران بر پسران مقدم دانسته شده است زیرا دختران به زودی مادر می گردند و مادران به عنوان اولین مربیان انسان، نقش حیاتی در شکل گیری شخصیت کودک دارند و چه بسا که بنیان گذاران مدنیت بشر هستند زیرا تربیت و آموزش و پرورش در وهله نخست در دامان مادران بنیان گذارده می شود.
دیانت بهائی نقش تاثیرگذار زنان را در عرصه های مختلف زندگی برجسته می کند چنانچه حتی تحقق صلح بین المللی را منوط به حضور زنان در عرصه تصمیم گیری های خرد و کلان می داند. زنان باید جایگاه اصلی خود را در اجتماع بیابند و با تحصیل علم و دانش، اشتغال و ورود به میدان خدمت، خصایل بی بدیل زنانه خود را مانند همدلی، عشق و فداکاری وارد بافت اجتماع نمایند و ساختار قدرت سالار جهان امروز را به بنیاد مشورت و همدلی تبدیل نمایند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر