مناجات هایی برای اطفال (قسمت دوم)به مناسبت روز جهانی کودک (8 اکتبر)
در دیانت بهائی، اطفال از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند و به عنوان " امانت الهی" در دست والدین و جامعه شناخته می شوند. در آثار بهائی به خصوص آثار حضرت عبدالبهاء، کودکان کراراً مورد توجه قرار می گیرند و می توان عُلقه و پیوند عمیق مابین ایشان و اطفال را به وضوح استنباط کرد. پاکی قلب و معصومیت کودکانه، وجه تمایزی است که اطفال را هرچه بیشتر مورد عنایت الهی قرار می دهد. بدین سبب، مناجات و راز و نیاز اطفال با خالق متعال، حلاوت و تاثیری فوق العاده دارد و صفای باطن آنها را دو چندان می کند.
در آثار بهائی، مناجات ها و ادعیه مخصوصی برای کودکان وجود دارد که تلاوت آنها در هر صبح و شام با صدای خوش، بسیار توصیه شده است.
"اطفال هر صبح، توجه به ملکوت نموده به ذکر حق، مشغول گردند و در نهایت ملاحت و حلاوت مناجات کنند. آن اطفال به مثابۀ نهالند و این تعلیم و مناجات، مانند باران که طراوت و لطافت بخشد و به مثابۀ نسیم محبّت الله که به اهتزاز آرد." (حضرت عبدالبهاء)
در اینجا، نمونه هایی از مناجات های بهائی، مخصوص اطفال ارائه می شود:
هوالله
ای خداوند مهربان، این اطفال نازنین، صُنع دست قدرت تو اَند و آیات عظمت تو. خدایا این کودکان را محفوظ بدار. مؤیّد بر تعلیم کن و موفّق به خدمت عالم انسانی فرما. خدایا این اطفال دُردانه اند در آغوش صدف عنایت، پرورش دِه. توئی بخشنده و مهربان.
*********
هوالله
خدایا، طفلم در ظِلّ عنایتت پرورش دِه. نهال تازه ام به رَشَحات سَحاب عنایت، پرورش فرما. گیاه حدیقۀ محبّتم، درخت بارور کن. توئی مقتدر و توانا و توئی مهربان و دانا و بینا.
*********
هوالله
خداوندا تائیدی فرما که در کمال فقر و فنا به خدمت آستان موفّق گردیم.
*********
هوالله
ای پروردگار، این نوجوان را نورانی کن و این بینوا را نوایی بخش و آگاهی عطا فرما و در هر صبحگاهی، مدد جدیدی بخش. تا در پناه تو از هر گناهی محفوظ و مصون ماند و به خدمت امرت پردازد. گمراهان را هدایت فرماید و بیچارگان را دلالت کند. اسیران را آزاد نماید و غافلان را بیدار کند و به یاد و ذکرت دمساز شوند. توئی مقتدر و توانا.
*********
هوالله
ای خداوند مهربان، این مرغان بی پَر و بال را دو بال ملکوتی بخش و قوّتی معنویّه عطا فرما تا در این فضای نامتناهی پرواز کنند و به اوج ملکوت ابهی رسند. ای پروردگار این نهال های بی قوّت را قوّتی بخش تا هر یک درختی بارور و در نهایت طراوت و لطافت جلوه نمایند. به جنود معنوی نصرت و ظفر بخش تا سپاه جهل و ضلال را در هم شکنند و اَعلام محبّت و هُدی را در بین خلق بلند کنند و مانند نسیم بهاری اشجار وجود انسانی را طراوت و لطافت بخشند و به مثابۀ باران نیسانی چمنزار آن اقلیم را سبز و خرّم کنند. توئی مقتدر و توانا و توئی بخشنده و مهربان.
*********
هوالله
ای خدای مهربان، این درختان را زینت جنّت ابهی نما و به فیض آسمانی پرورش ده. سبز و خرّم کن و شبنم نثار نما. پیراهن سُندُسی بپوش و تاجی از شکوفۀ عَبقَری بر سر نِه. ثمرۀ طیّبه ببخش و رائحۀ معطّره عطا فرما. توئی بخشنده و مهربان و درخشنده و تابان.
*********
هوالله
ای خدای مهربان، ای ربّ الجنود، شکر تو را که این اطفال صغیر را بر بالغان کبیر ترجیح دادی و به الطاف خویش اختصاص دادی. هدایت فرمودی. عنایت کردی. نورانیّت بخشیدی. روحانیّت دادی. ما را موفق بر آن فرما که چون به بلوغ رسیم، به خدمت ملکوتت پردازیم. سبب تربیت دیگران شویم. چون شمع روشن گردیم و چون ستاره بدرخشیم. توئی دهنده و بخشنده و مهربان.
*********
ای پروردگار، این دختر ملکوت را در دو جهان عزیز نما. از جهانِ خاک، بیزار کن و به جهانِ باقی همدم و همراز نما. قوّت تائید بخش و به نَفَثاتِ روحُ القُدُس تقویت نما. تا به خدمتت قیام نماید. توئی توانا.
*********
هوالله
ای طالبان تحصیل کمال... در نهایت شوق اشتغال به کسب کمال دارید. اگر چنین است سزاوار هزار آفرین است باید دائماً افکار خویش را حصر در تحصیل دانایی نمائید تا از ملکوت الله تائید بی منتها پیاپی رسد و به فضل حق در آبادی ایران و ترقّی ایرانیان بذل جهد بلیغ و سعی عظیم فرمائید و در درگاه الهی مقرّب بارگاه رحمانی شوید و علیکم البهاء الابهی.
*********
هوالابهی
ای ریحان بوستان ایمان، شکر کن که از این جویبار روئیدی و از این چمنزار نابت شدی و در این گلزار شکفتی و از فیض این سَحاب، طراوت و لطافت یافتی. قدر این عنایت را بدان و شرافت این موهبت را متنبّه باش تا به شکرانه اش قیام نمایی.
*********
هوالابهی
ای دُردانۀ بحر محبت الله، هر بحری، مرجانی دارد و هر صدفی، لُؤلُؤ غلطانی. دریای عشق الهی، دُردانه اش قلوب دوستان حقیقی و یاران معنوی است. پس بکوش که دُرِّ دُرّی مکنون گردی و لُؤلُؤ مُتلئلأ مخزون. والبهاء علیک.
*********
هوالله
ای طفل عزیز، الحمدلله در این صِغَر سن در ملکوت الهی داخل شدی و از فیوضات ربّ الجُنود، بهره و نصیب گرفتی. از خدا خواهم که در آغوش محبّت الله پرورش یابی و در نهایت محبّت و انجذاب به بلوغ رسی. و علیک البهاء الابهی.
*********
هوالابهی
ای سبزۀ نوخیز باغ عنایت، باغبان احدیّتْ تو را نهال دست نشان موهبت فرمود و بوستانیِ قدرت، تو را تربیت کرد و از جویبار فضل، آب داد. رجا از محبوب ابهی داریم که در نهایت سبزی و خرّمی در این چمنستان حقیقی جلوه نمائی. والبهاء علیک.
*********
هوالله
نور محبت الله از پرتو شمس، روشن تر است. هر رُخی که به آن نور روشن، رَشکِ آفتاب است و غبطۀ مَهِ تابان.
*********
هوالله
ای سبزۀ نوخیز جنّت ابهی و ای نهال تازۀ گلشن بقا، هر چند در عالم ناسوت، صغیری امیدم چنانست که در ملکوت، کبیر گردی. هر چند طفلی، الحمدلله به ایمان و ایقان، بالغ و راشدی. بدان که جهان ملکوت، نورسیدگان جنّت ابهی راست و فیض لاهوت، کودکان دبستان عشق را. امیدم چنان است که در این جویبار گلزار هدایت به فیض رَشَحات ابر عنایت، در آغوش الطاف حضرت احدیّت، نشو و نما نمایی و پرورش جویی. وعلیک البهاء الابهی.
*********
هوالله
ای ورقۀ لطیفۀ صغیره، چه خوش طالع بودی که چنین پدری و چنین مادری، خدا به تو عطا فرمود. پدر، مظهر الطاف الهی. مادر، مطلع انوار محبّت رحمانی. برادر، نهال باغ عرفان یزدانی. خود، نوگل بوستان تربیت ابهائی. خوشا به حال تو. خوشا به حال تو. والبهاء علیک و علی ابیک و اُمّک و اخیک.
*********
منبع:
مجموعه مناجات های حضرت عبدالبهاء برای نونهالان، مجموعه دوم. لجنه ملی نشریه نونهالان بهائی (ورقا). موسسه ملی مطبوعات امری. 133 بدیع.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر