۱۳۸۷-۱۲-۰۳

صدراعظم آلمان از وضعیت بهاییان زندانی در ایران ابراز نگرانی کرد

دویچه وله
صدراعظم آلمان از وضعیت بهاییان زندانی در ایران ابراز نگرانی کرد
منبع: سایت دویچه وله
18 فوریه 2009

اولریش ویلهلم، سخنگوی دولت آلمان گفت، نشانه‌ها حاکی از آن است که این هفت نفر در "یک محاکمه‌ی سریع" محکوم خواهند شد و در معرض خطر اعدام قرار خواهند گرفت. مشاور امنیتی دولت آلمان کاردار سفارت ایران را فراخوانده است.

روز چهارشنیه، ۱۸ فوریه (۳۰ بهمن) اولریش ویلهلم، سخنگوی دولت آلمان نگرانی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان را در رابطه با محاکمه‌ی هفت تن از فعالان بهایی که در زندان به سر می‌برند، اعلام کرد. ویلهلم گفت، کریستوف هویسگن، مشاور دولت در امور امنیتی و خارجی، کاردار سفارت ایران را به دفتر صدراعظم احظار کرده است. هویسگن از دولت ایران خواسته است، متهمان بهایی را طبق استانداردهای حقوقی بین‌المللی محاکمه کند و آنها را آزاد نماید.

اولریش ویلهلم تهدید کرد که ادامه‌ی وضعیت کنونی و محاکمه‌ی افراد در شرایط نامعلومی که با استانداردهای حقوقی بین‌المللی همخوانی ندارند، روابط ایران با جامعه‌ی بین‌المللی را خدشه‌دار خواهد کرد.

اعتراضات بین‌المللی
پیش از آلمان، ایالات متحده و بریتانیا دستگیری بهاییان را محکوم کرده بودند. بیل رامل، یکی از مقام‌های مسئول در وزارت امور خارجه‌ی بریتانیا، روز دوشنبه، ۲۸ بهمن، در بیانیه‌ای نسبت به اتهام‌هایی ابراز نگرانی کرد که دولت ایران به بهاییان زده است. وی گفت: «به نظر می‌رسد که دولت ایران از این گونه اتهام‌ها به گونه‌ای فزاینده برای سرکوب مدافعان حقوق بشر و اقلیت‌های مذهبی استفاده می‌کند.»

کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران نیز با انتشار اطلاعیه‌ای نسبت به خطری هشدار داد که جامعه‌ی بهاییان در ایران را تهدید می‌کند. در این اطلاعیه آمده است که اعلام نیمه‌رسمی “انهدام کامل” جامعه‌ی بهاییت در ایران به سطح خطرناکی رسیده است. در روز دوشنبه، ۲۸ بهمن، خبرگزاری‌های ایران نوشتند که دری نجف‌آبادی، دادستان کل کشور، در نامه‌ای خطاب به وزیر اطلاعات، دستور به برخورد قاطع با تشکیلات بهاییان تا انهدام کامل آن داده است.

در سراسر جهان بیش از ۵ میلیون نفر پیرو بهائیت هستند. نزدیک به ۳۵۰ هزار تن از آنها در ایران زندگی ‌می‌کنند. دست کم ۳۰ بهایی در زندان‌های ایران به سر می‌برند. بهاییان در قانون اساسی ایران به عنوان اقلیت مذهبی به رسمیت شناخته نشده‌اند و در طول ۳۰ سال اخیر مورد تبعیض‌های سیاسی، ‌اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بوده‌اند. از انقلاب ۱۳۵۷ تا کنون حدود ۲۰۰ نفر از آنان اعدام شده‌اند.

منبع: سایت دویچه وله

۱ نظر:

ناشناس گفت...

گیرم که در باورتان به خاک نشستم،
و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان زخم دار است،
با ریشه چه می کنید؟!

گیرم که بر سر این بام بنشسته پرنده ای در کمین،
پرواز را علامت ممنوع می زنید،
با جوجه های بنشسته در آشیانه چه می کنید؟!

گیرم که می زنید،
گیرم که می بَرید،
گیرم که می کُشید،
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟!